Esti artículu ye parte de la serie: Exércitu de la Roma Antigua (portal) 753 BC – AD 476 | |
Historia | |
---|---|
Exércitu romanu (tipos d'unidaes y rangos, llexones, auxiliaries, xenerales) | |
Marina romana (flotes, almirantes) | |
Historia de les campañes | |
Llistes de guerres y batalles | |
Condecoraciones y castigos | |
Historia de la teunoloxía | |
Inxeniería militar (castra, máquines d'asediu, aros, víes) | |
Historia política | |
Estratexes y táutiques | |
Táutiques d'infantería | |
Fronteres y fortificaciones (limes, Muralla d'Adrianu) | |
El signifer yera, nes unidades d'infantería del exércitu romanu un suboficial encargáu de llevar el signum o enseña de cada centuria.
La so categoría yera la de miles principalis y yera escoyíu pol so valor, dominiu del oficiu militar y honradez. Ello ye que tamién se-y encomendaba la custodia de la caxa d'aforros de la so centuria, que, xunida a les del restu de les centuries, custodiábase nel aedes o capiella de los principia del campamentu de la unidá, capiella na que s'atopaben los estandartes de cada llexón o cohorte auxiliar cuando nun salíen les tropes a campu.
Dientro de cada centuria, el signifer dependía del centurio al traviés del optio. Podía ascender a optio o bien, nes llexones a aquilifer o portador del aquila, la principal enseña de la unidá, o a imaginifer, portador del retratu del emperador, y nes unidaes auxiliares a vexillarius o portador del vexillum o bandera de la unidá.
Los signiferes namás desapaecieron cola disolución del exércitu romanu, nel sieglu V n'occidente, y baxo Xustinianu n'oriente.